Często ludzie po stracie czworonożnego przyjaciela zarzekają się, że kolejnego zwierzaka już nie będą mieli. Wtedy mówię im, że szanuję ich decyzję, jednak życie pisze swój scenariusz. Wcześniej, czy później pojawia się futrzak w potrzebie.
Ten przystojniak przyjechał wczoraj z Kaszub. Znaleziony wygłodniały pośrodku niczego. Zamiast grzybów Państwo przywieźli kota. Czy to nie jest przeznaczenie?
Nie mogłam się powstrzymać przed „a nie mówiłam” 
I wiele jest takich przypadków, gdzie najlepszym wypełnieniem luki po stracie, jest nowy zwierzak. Nigdy nie będzie taki sam jak poprzedni. Będzie zupełnie inny.
I czy to właśnie nie jest piękne?
